BIAŁY OWCZAREK

Irmina

Mam takie male marzenie Smile

U mnie w Antwerpii niestety nie ma dobrych szkolek dla psa, a jestem poczatkujacym hodowca i nie znam sie na tresurze , czytalam ksiazki ale niestety to wyglada calkiem innczej w praktyce.. Ola daje mu duzo rad i tlumaczy jak moze no ale przed gadu gadu lub forum mi tego na zywo nie pokaze Sad

Idealnym rozwiazaniem bylo by zeby nagrywac cenna wiedze Oli na camera, lekcje jak tresuje Jedza byly by wspaniale i bardzo ale to bardzo by mi sie przydaly Smile

A mysle ze nie tylko ja bym je chetnie obejrzala !! Very Happy

Chciala bym wytresowac Estrel jak najlepiej zeby byla tak szczesliwa z mna jak ja znia.. Ale nie mam tu nikogo kto zna sie na tresurze a nie chcem isc z nia do jakiej amatorskiej szkoly dla pieskow gdzie ucza pieska siad, waruj , dal lape, zostan, i to wszystko...

Wiec takie moje wielkie pytanie, Czy moze Grash lub Dorota, mialy czasem chwile czasu i checi, nagrywac video jak podczas kiedy Ola tresuje jedze ? To tylko pytanko , jak nie to ja w pelni zrozumiem Smile

!!!

Ale z gory dziekuje za przeczytanie prosby Smile

marie

grash

Irmina nie ma problemu jak SAndra przytarga co trzeba oprócz wilczka Laughing

kamerki

(lub aparatu) i siebie Rolling Eyes

to będe filmować- żaden problem tylko musimy się w czasie zgrać ..... ale myślę ,że jakoś razem znajdziemy wyjście z tej sytuacji ...bo ostatnio to wieczorkiem się widziałyśmy Mr. Green

i jakość takich ujęć byłaby żadna .....;];];];] ale sie postaramy Wink

Pozdrawiam.

SANDRA

Jest piękny, ciepły wieczór, na parkowym trawniku dziko szaleją dwa szczeniaki, pogonie, podgryzania, ba nawet imitowane walki, nagle pada „Jędzu choć!” Jedno ze szczeniąt zatrzymuje się w pół kroku, odwraca i rusza pędem, mało łapek nie gubiąc, z roześmianym pyszczkiem wprost w otwarte ramiona starej baby klęczącej na trawniku. Powietrze wypełnia radosne „dobrze Jędzu!!” jedna ręka podaje smakołyk, druga czule mizia, a twarz niebezpiecznie zbliża się do pyszczka szczenięcia. Po sekundzie szczenię zaczyna się uspokajać, pada więc zachęcające „biegaj!”, ręce się cofają, człowiek nieruchomieje w ciszy, szczenię rusza w stronę czekającego już brata.

O czym więc, chce dziś Wam opowiedzieć?? O NAGRADZANIU.

W tym wątku, przeczytaliście już o zabranianiu, wygaszaniu, izolowaniu .... ale czy to ma być podstawą naszej pracy ze szczenięciem ?? Otóż NIE! Podstawa szkolenie to prawidłowe nagradzanie, pięknie o tym pisze Inki Sjosten, osoba świetnie znana w kręgach ludzi sportowo pracujących z psami. Otóż Inki opisuje słynną czterolistną koniczynkę, czyli to co powinno łączyć w sobie prawidłowe nagradzanie, ja pozwolę sobie dodać do tego, jeszcze swoją uwagę

Oto zasady prawidłowego nagradzania:
1. Prawdziwie się ciesz z każdego nawet najmniejszego kroku w dobrą stronę – tylko wtedy twój ton, mimika i mowa ciała będą dla psa sygnałem, że robi dobrze.
2. Nagradzaj w momencie dobrego zachowania nigdy wcześniej ani później – tylko wtedy pies wie za co jest nagradzany.
3. Nagradzaj każde dobre zachowanie – dzięki temu wprowadzisz zasadę pozytywnego wzmocnienia
4. Stosuj czterolistną koniczynkę – nagradzaj smakołykiem, kontaktem cielesnym, wspólnym gonieniem zdobyczy, oraz wspólnym przeciąganiem – zawsze łącz ze sobą elementy

Proste prawda ?? Od dziś więc, wprowadzamy w życie te zasady i patrzymy jak szybko przynoszą one oczekiwane rezultaty. Pamiętajmy również, iż nagradzania powinno być w naszych stosunkach z psem o wiele więcej niż czegokolwiek innego.

Na koniec, chce Wam powiedzieć o jeszcze jednym – pracujmy z psem tak, by ZAWSZE naszą wspólną pracę, czy zabawę zakończyć nagradzaniem.

Dorotka, Grash – proponuję zacząć nasze spotkania, mnie czas strasznie ogranicza i nie mogę dojechać do każdego z osobna – proszę zrozumcie – więc spotykajmy się razem. Proponuje dwa systemy : W tygodniu: godzina 20 we wtorki i czwartki – spotkania spacerowo szkoleniowe, w soboty lub w niedziele wycieczki typowo socjalizacyjne – od Was zależy reszta J

marie

Do dobrze opisanego przez Sandre nagradzania moge dodac tylko jedno - zasada, ze metody szkoleniowe i korekty dobieramy indywidualnie do psa obowiazuje takze przy nagradzaniu. To bardzo mily element szkolenia - obserwowanie co naszemu psu sprawia najwieksza przyjemnosc, czego najbardziej potrzebuje. Najlatwiej oczywiscie pracuje sie z psem lakomym lub nakreconym na konkretna zabawe, trudniej z psem nerwowym, niesmialym, niejadkiem, ale to tylko wyzwanie dla naszej wyobrazni Smile

Zycze Wam milej zabawy i chetnie bardzo przeczytam wyniki Waszych obserwacji, bo nawet wsrod szczeniat z tego samego miotu beda pewnie roznice w ulubionych nagrodach.

Irmina

Dziendobry Very Happy

A ja znowu z pytaniami Smile

Pierwsze jest takie Smile

Olu robie co powiedzialas, zachecam mala do klatki co jest nie potrzebna bo sama bez problemu wchodzi sie tam bawic, jak lezy w klatce chwale ja, nawet zostaje na pare sekund w klatce jak wyjde z pokoju ale jak tylko zamkne drzwi na momencik to ona juz szaleje... Zastanawiam sie co robie zle?

Drugie pytanie Smile

Do jakiego wieku piesek juz napewno powinien nauczyc sie czystosci?
I malej sie ubrudzily lapki , i nie chce to zejsc woda ani przez czesanie, czy mam kupic jakis specialny szampon ?

Pytanie trzecie i ostatnie Smile

Znalazlam bardzo dobre szkole dla malek do ktorej bede mogla spokojnie dojechac, ale chcialabym chodzic z mama na posluszenstwo i agility, czy to jest mozliwe naraz ?

Tak pozatym to malenka wczoraj wymeczyla wszystkie napotkane pieski jakie spotkala w zagrodzie dla psow az pod koniec zaczepila sunke border colie , ktora byla jak blyskawica Smile

nie dosc ze mala nie mogla jej dogonic to juz szybko sie zmeczyla Very Happy

Bardzo fajny widok Very Happy

Dzis znowu zagroda bo pogoda bardzo ladna wiec trzeba gorzystac Smile

Estrel bardzo lubi nawiazywac znajomosci i byc podziwiana przez ich wlascicieli Very Happy

Pozdrawiam Serdecznie :*

Irmina

I jeszcze jedno Smile

Wpisalam mala do zwiazku kynologicznego Bialych, tylko jeszcze musze zaplacic skladke.. Ale chciala bym wiedziec dlaczego sie zapisuje tak pieska? czy jak nie jest zapisany to niemoze brac udzialy w wystawach ?

czarna

Irmina

Aha.. Hmm to moze zle cos napisalam, ale na stronie pisze Ze to Zwiazek Kynologiczny Bialego Owczarka Smile

Aha teraz rodumiem dla czego to takie wazne:)

czarna

Związek Kynologiczny Białego Owczarka??????? Rany, co to????? Ma stronkę? T o daj adres... bo czuję się jak idiotka i nie wiem o co chodzi... Shocked

Irmina

Oj czarna na bank ja cos pomieszalam , a nie ty! Smile

Tylko tak pisalo na formularzy ktory wypelnialam zeby zapisac mala..

Ale tu jest strona tylko ze po Holendersku .. : [link widoczny dla zalogowanych]

czarna

A, bo ja myślałam, że Ty o jakiejś naszej, w sensie polskiej organizacji mówisz... Zapomniałam, że Ty w Belgii mieszkasz Smile

SANDRA

Więc prawie tak jak pisze Czarna tylko nie metryka a rodowód eksportowy musisz oddać do nostryfikacji

A Związek Kynologiczny to jakaś wasza organizacja kynologiczna zrzeszona w FCI

Co do kenelu to Beata ma to na świeżo – Beatko może mnie wyręczysz i napiszesz jak uczyłaś małą zostawania w kenelu i z jakim efektem.
Nauka czystości to cecha indywidualna, jeden łapie w jeden dzień a drugi w miesiąc

Ale wyprowadzasz po każdym jedzeniu, spaniu i dodatkowo co dwie godziny bardzo nagradzając robienie na dworze – powinno pójść szybko
A czym mała się tak wybrudziła ??
Co do posłuszeństwa i skoków to jak najbardziej można na raz, tylko uważaj na stawy – agility owszem ale bardzo rozsądnie, bo jak zajedziesz małej stawy to czeka cię operacja psa i wiele, wiele kłopotów, a psa bólu.

SANDRA

Irminko to Ty jesteś opiekunem Estrel i Ty za nią odpowiadasz, więc i Ty musisz podjąć decyzję. Ja i Czarna napisałyśmy Ci swoje zdanie, Ja uważam, że chodzić, a czego pilnować na torze, już Ci pisałam, Czarna (jeśli dobrze rozumiem) raczej by czekała i napisała dla czego – decyzja jest po twojej stronie.
Ostatnie dni obfitowały w wydarzenia, Jędza odwiedziła hipermarket, spędziła godzinkę w dużym Daichmanie (gorące podziękowania dla dyrekcji i obsługi), gdzie obok sporej ilości ludzi wybierających dla siebie buty, spotkała się z przemiłą obsługą sklepu, spędziła dzień na wsi bawiąc się z Bosem (tak, tak u nas w rodzinie same bosowate) pod czujnym okiem matki, oraz z pracoholiczką Czarą – są zdjęcia więc postaram się wstawić w wątku miotu. Od niedzieli zaczyna uczyć się pozostawania w klatce kenelowej – na razie spożywa tam, uwielbiane żebro cielęce i żwacze, a gdy chce wyjść grzecznie siada przy wyjściu i czeka na wypuszczenie – całkiem mądra ta moja dziewczynka

A od wczoraj zaczęłyśmy wspólne spotkania szkoleniowe .... do dziś mała śpi

A teraz co czemu ma służyć i jak to robić .....
Socjalizacja – strasznie modne słowo ostatnio

Ale, powiedzmy sobie prawdę, nasze psy teraz w wieku 11 tygodni są w najlepszym momencie by poznawać świat, uczyć się, jak radzić sobie ze stresem, oswajać strachy. Ważne jest by w czasie socjalizacji pamiętać o kilku zasadach:
1. Stres musi być dozowany bardzo ostrożnie, musi być na poziomie z którym szczenię umie sobie poradzić i zawsze musi zostać rozładowany.
2. Wszelkie strachy oswajamy przez pokazanie, że coś nie jest straszne i zachęcenie do podejścia, które obficie nagradzamy, nigdy nie na siłę !! Nigdy nie nagradzamy lęku!!
3. Dbamy by szczenię miało maksymalną ilość przyjemnych kontaktów, z dorosłymi, dziećmi, ludźmi niepełnosprawnymi, innymi grzecznymi psami. Nigdy nie zabraniamy dobrego kontaktu, jeśli obawiamy się, że ktoś może zachować się nie właściwie, mówimy, że psiak jest chory i odwracamy uwagę szczenięcia.
4. Dbamy, by szczenię poznało maksymalnie różnorodne miejsca i sytuacje, zawsze pamiętając o punkcie pierwszym.
Dla tego, siedząc sobie w sklepie pełnym ludzi, gdzie co chwila ktoś podchodził i głaskał szczeniaka, Jędza dostała do obgryzania smacznego, śmierdzącego żwacza, co skutecznie ją zajęło odwracając uwagę od nowiutkich butów stojących na półkach. Każdy kontakt był obficie nagradzany pysznymi smakolami, ba nawet znalazł się czas na krótką radosną sesję szkoleniową. Hipermarket przeszliśmy najpierw na rękach, gdzie znów obficie sypały się smakole, a potem już na własnych łapkach, oj ręka Pańci była bardzo hojna

Na wsi, Jędza poznała sporo nowych osób i psów, doskonale socjalny mieszaniec (Boss) i typowo pracująca Czara. Uczyły małą jak się bawić, a jednocześnie pokazywała, że praca z człowiekiem jest bardzo cenna. Jędzu była strasznie zdziwiona, że ani matka, ani Czara nie reagują na jej zachęty do zabawy, gdy pracują z człowiekiem i .... bardzo cenna była to lekcja

Klatka to ukochane miejsce Vikuni, mamy więc mały problem, klatka jedna a psy dwa

Na razie więc, mała jedynie oswaja się z pozostawaniem w klatce. Każdy dłużej jedzony smakołyk jest podawany w klatce, Jędzu momentalnie zrozumiała, że w tej bezpiecznej norze może spokojnie zjeść pyszne żebro, nie narażając się na to, iż Vikunia postanowi jej pomóc

Pierwsze zamknięcie zakończyło się delikatnym piśnięciem, nim jeszcze sunia się rozkręciła, nakazałam usiąść w klatce, po czym nastąpiła nagroda i natychmiastowe wypuszczenie i tak za każdym razem, gdy tylko mała zbierała się do wyjścia i dziś rano, jak zwykle mała obgryzała w klatce żwacza, po jakimś czasie kolejny raz zaglądam, co robi i co ... Jędzu w ciszy siedzi u wyjścia i czeka by ją wypuścić .... oj... nagroda była z gatunku mega

No i ostatni temat – zaczęłyśmy spotkania szkoleniowe, 11 tygodni to doskonały wiek, by nasze maluszki rozpoczęły naukę podstawowych komend, nauczyły się bawić ze swoimi opiekunami, czyli .... by wybudować głęboką więź między człowiekiem a psem. W tym wieku, szczenię uczy się o wiele szybciej i łatwiej niż za kilka miesięcy, instynkt nakazuje mu podążać za stadem, łakomstwo, z wielkim apetytem korzystać z pysznych smakołyków, popędy gonić i chwytać uciekającą zabawkę – te trzy elementy wystarczą by nauczyć maluszka, pracy z człowiekiem

Mam nadzieję, iż więcej wrażeń ze spotkań, będą pisać jego uczestnicy

SANDRA

Wiecie jak jest w życiu, człowiek się stara a wychodzi różnie, postanowiłam więc sprawdzić, jaki efekt dała prowadzona od wczesnego szczenięctwa socjalizacja z ludźmi i dziećmi. W tym celu wybrałam się wczoraj wraz z Jędzulą do mojego brata. Dwoje żywiołowych dzieci w wieku 8 lat i roczku, gwarantowało sprawdzenie zachowań suczki. Pojechałam z lekkim cieniem obawy, Jędza dopiero skończyła 11 tygodni, jest dość temperamentna co już kilkakrotnie pokazała

Puszczona w mieszkaniu, z asekuracyjnie przypiętą linką, cała rozmerdolona obiegła i obwąchała wszystkie kąty, serdecznie przywitała obecnych ludzi. Każdy pozytywny kontakt jest zaznaczany słowem i pieszczotą, czasem smakołykiem. Po chwili pojawiła się mała Zosia dzielnie maszerując na swoich dwóch nogach, piszcząc i śmiejąc się do pieska i ..... Jędzu podbiegła do małej, siarczyście acz delikatnie liznęła po twarzy i natychmiast przeszła do porządku dziennego, że po mieszkaniu kręci się ten inaczej pachnący mały człowiek.
Zachęcona do zabawy piłeczką przez Tadzia, szalała po podłodze, co jakiś czas podskakując do nisko pochylonej twarzy dziecka, by ...... solidnie polizać

I tym sposobem Tadzio miał wymamlane uszy, nos, i ..... no tak z pół głowy

Śmiechów nie było końca

W ferworze zabawy Jędzu postanowiła bawić się nie tylko piłeczką, ale i pięknymi frędzlami od dywanu – tu była potrzebna natychmiastowa interwencja – spokojnie wyciągnęłam małej dywan z zębów i naprowadzając smakołykiem odwróciłam uwagę od niepożądanej zabawki. Jędzu solidnie nagradzana, radośnie wykonała kilka znanych już komend, by po kilku sekundach pognać do dalszej zabawy. Kurację powtórzyłam kilka razy, zanim frędzle od dywanu przestały być zauważane. Wykonywane w miejscu „zbrodni” polecenia, które dawały dużą przyjemność, skutecznie zamieniały frędzle na nic nie znaczące tło, a kto zajmował by się tłem

Późnym wieczorem wróciłyśmy do domu, ależ jestem z małej dumna ..... już zyskała sympatię bratowej, brata i oczywiście dzieciaków.