BIAŁY OWCZAREK

jovi

Załamka jaka powtarzalność przodków i w ilości i to, że w prawie każdym rodowodzie TE SAME !!!

Zora

Poproszono mnie o wyjaśnienie cyferek, a więc na przykładzie:

„5,5 - 5,5 Boy II Check von Ronanke” - oznacza to, że ten pies w rodowodzie danego zwierzaka występuje od strony ojca dwa razy na piątym miejscu i od strony matki tegoż zwierzaka również dwa razy na piątym miejscu.
Dodam, że te wyliczenia dotyczą tylko pięciu pokoleń.

Sam Bogacz (w pięciu pokoleniach) to:

4 – 4 Winterpalace’s White Masterpiece
3 – 3 Amcar (of the First Choice/ van de Bernissehof)
5 – 5 Sherman’s Wes-Greif
5 - 5,5 Bergeron’s Patton
5 – 5 Hoofprint Utopia
4 – 4 Biggy von Savaria
4 – 4 Blanca of the First Choice
5 – 5 Maikel-John von Ronanke
5 – 5 Karen-Laura von Ronanke
5 – 5 Sandyhill’s Czar von Winterpalace
5 – 5 Winterpalace’s Cleopatra
4 – 4 Boy II Check von Ronanke
5 – 5 Natasha-Cole von Williams

Może być przykładem, ze pies importowany niekoniecznie musi oznaczać nową krew, co jasno pokazuje jego pokrewieństwo z sukami, które pokrył.

czarna

A to oznacza, że właściciele Bogusiowych dzieci, którzy zechcą hodować, będa mieć problem nie tylko ze znalezieniem reproduktora w Polsce, ale i u naszych najbliższych sąsiadów... To tyle w temacie "świeżej krwi" Bogacza.

SANDRA

Gdyby dalej poszukać i wyjść od tego, że hodowla w Polsce właściwie zaczęła się od czeskich suk to większość urodzonych w Polsce szczeniąt będzie mieć w rodowodach takie psy jak Amcar, Amazon von Feher Arany , Boy II Check von Ronanke , Biggy von Savaria , Maikel-John von Ronanke , Karen-Laura von Ronanke.
Tak naprawdę, na ten moment, to w Czechach lub na Słowacji nie bardzo mamy co szukać. A już pogłębianie skoligaceń w stronę czeskich linii odbije się bardzo negatywnie na populacji

lilu_

Zora

Jest tego więcej, również po polsku, wystarczy wrzucić w wyszukiwarkę.
Przykładowo (skopiowane z ysolom.pl):
""Rozważ hipotetyczny przypadek Old Blue, nadzwyczajnego psa rasy Malthound. Blue był idealny: wspaniale zbudowany, zdrowy i bystry. W dni powszednie, od świtu do zmierzchu aportował słodowe kulki. W weekendy błyszczał w słodowych próbach pracy i konkursach posłuszeństwa, jak również na wystawach psów, gdzie wystawiano go, jak zapewne zgadłeś, na kulki słodowe. Wszyscy mieli dobre powody, aby wykorzystywać Blue w swych programach hodowlanych, więc każdy nim krył. Potomstwo Blue szło jego śladami przez pokolenia, a on sam zakończył swój żywot w pełni wieku i pełni zaszczytów. Ale ludzie nie wiedzieli, że ten sam, tak znamienity Old Blue, posiadał kilka wadliwych genów. Geny te nie miały na niego wpływu, podobnie zresztą, jak i nie ujawniły się u większości szczeniąt po nim. Aby jeszcze bardziej skomplikować sytuację, niektóre z tych wadliwych genów były powiązane z ważnymi dla rasy cechami.

Ale pojawiło się kilka malthoundów z problemami. Przypadki sprawiały wrażenie odosobnionych, więc wywnioskowano, iż "to po prostu jedna z tych rzeczy". Paru właścicieli, do których w głównej mierze należały owe chore psy stwierdziło, że "to nic poważnego". Tak czy owak, życie toczyło się normalnym trybem.

Czas mijał. Przybywało coraz wiecej problematycznych psów. Ludzie milczeli na ten temat. Zawsze bowiem dzieje się tak, iż właściciele reproduktorów obwiniaja wszelkimi kłopotami suki, sami zbierając pochwały za zalety swych psów. Tymczasem woleli oni nie wywoływać wilka z lasu i siedzieli cicho. W sumie nikt nie zrobił nic, aby dotrzeć do sedna problemów. Przecież gdyby miały one jakieś znaczenie, każdy by o nich mówił, nieprawdaż?

Mijały lata. Old Blue dawno uległ rozkładowi w swym grobie. Teraz już wszystkie psy cierpiały na zdrowiu, od poważnych problemów jak zaćma, padaczka czy choroby tarczycy, po błahsze w postaci słabego układu odpornościowego, braku zdolności do macierzyństwa, krótkiej żywotności. "Jak od tego uciec?" - zastanawiali się hodowcy. Odpowiedzi nie było.

W ludziach zawrzała krew. "Odpowiedzialni za to powinni zostać ukarani!" Hodowcy, którzy czuli, że ich programy hodowlane mogły być zamieszane w konflikt, odseparowali się. Inni zdecydowali się zamknąć gęby na kłódkę. Parę odważnych istot przyznało, iż ich psy chorowały i zostały wycofane z hodowli.

RozG. wojna pomiędzy właścicielami, hodowcami, pracownikami rescue, obrzucającymi siebie nawzajem oskarżeniami. Każdy jednakże postępował tak samo, jak do tej pory. W przeciągu jednej czy dwóch kolejnych dekad, cała rasa zapadła się pod ciężarem uzbieranych śmieci genetycznych i przestała istnieć.

Ta mała opowiastka została przejaskrawiona, aczkolwiek w niezbyt dużym stopniu. "

czarna

Świetnie, że przytoczyłaś tą historię. Liczę, że uświadomi ona tym, którzy w obecnej sytuacji nie widzą problemu, że kilka pozornie "niewinnych" lecz nieprzemyślanych kryć może bardzo zaszkodzić rasie. A hodowców i właścicieli reproduktorów zmusi do bardziej długoterminowego przemyślenia swoich decyzji, bo konsekwencje poszczególnych skojarzeń dotyczą nie tylko pierwszego pokolenia, ale przede wszystkim pokoleń dalszych.

jovi

Ja też mam taką nadzieję !

czarna

A ja pozwolę sobie przekopiować jeszcze inne fragmenty artykułu, z którego pochodzi zacytowana przez Zorę historia... żeby nie było, że to tylko nasze widzi mi się i się uwzieliśmy... Wink

Całość pod linkiem: [link widoczny dla zalogowanych]

"Nie każdy popularny reproduktor ma wzięcie ze względu na swą zdolność produkowania dobrego potomstwa. Niektóre z psów wygrały znaczące wystawy, bądż znalazły się w rękach ludzi z drygiem do robienia tym kariery. Te mogą zniknąć z horyzontu, gdy przyjdzie czas na ocenę ich wkładu w przyszłość rasy. Jednakże, w ciągu kilku lat nim to nastąpi, wielu hodowców zdąży ich użyć i szkoda może już zostać wyrządzona. (...) Nikt nie chce produkować chorych psów. Mały ułamek hodowców jest krótkowzroczny na tyle, aby zapłacić zdrowiem w zamian za posiadanie zwycięzców (...)

Potrzeba nam ponownego przemyślenia użytkowania reproduktorów. Żaden pies, nieważne jak wyjątkowy, nie powinien dominować z bazie genetycznej rasy. Jego właściciele zaś powinni rozsądnie ograniczyć częstotliwość kryć w przeciągu roku, całego życia, czy też, w przypadku zamrożenia nasienia - po jego śmierci. Powinni również brać pod uwagę nie tylko jakość krytych suk, ale także ich rodowody i sprawdzać, o ile wzrośnie poziom zinbredowania w przypadku danego kojarzenia.

Do hodowcy natomiast należy dokładne przemyślenie wyboru popularnego reproduktora dla swej suki. Jeśli nim kryjesz, kiedy inni robią to samo, dokąd się udasz po dolanie nowej krwi, gdy przyjdzie na nią czas?"

zoya

Ale tu ciekawa dyskusja się toczy! Nareszcie coś poza zachwytami nad zdjęciami Wink

Spróbuję się przyłączyć i - chyba -jak zwykle będzie długo Wink

Wybaczcie proszę, ale mam wrażenie, że narzekacie troszkę jak takie kokoszki Wink

Załamujecie ręce, wołacie o pomstę do nieba, bo fatalne decyzje hodowców w wyborze reproduktorów, wielkokrotne krycia w jednym sezonie tym samym psem, etc, itp.
Przeczytawszy wnikliwie Wasze wypowiedzi nasunęło mi się kilka pytań i spostrzeżeń, spróbuję po kolei:

Ad. Czarna

zoya

Ad Czarna cd.

czarna

jovi

A propos sukcesów wystawowych to też chodziło mi o to, że nasze przepadają w porównaniu z importami i jak dotąd żaden biały nie wygrał całej grupy czy Juniorów czy całego Puppy, a zrobiły to już NIE RAZ importy ( Cajus , Cherokee i Rico ) .